Mijn Oosterbeekse Muze

Zie hem daar liggen, Frans Somberg, auteur van een niet onaardig oeuvre, voormalig leraar Nederlands. Onder een smoezelig dekbed geeuwt hij zijn dagen aaneen, rot hij weg in zijn studeerkamer, in dat grauwe hol dat naar ziekte en schrijverszweet ruikt. En dan die stapel pillen naast zijn divan. Wat een treurigheid!
De deur uit met die troep!
Weg ook met het gezever van zijn therapeut!
Helingsmacht doodt verbeeldingskracht.
Het is tijd dat hij mijn stem weer hoort.
De stem van een Muze.